αφέσιμος

-η, -ο (AM ἀφέσιμος, -ον) [άφεσις]

μσν.- νεοελλ.

(για αμαρτήματα) αυτός που μπορεί να αφεθεί, να συγχωρηθεί

αρχ.

φρ. «ἀφέσιμος ἡμέρα» >

γιορτή, σχόλη.